Na 3 jaar Builders - Ds Jaap Overeem


Drie jaar Builders

Een paar jaar geleden kreeg ik een telefoontje van de kerkenraad. Ik had in Vrouwenparochie een dienst geleid en er was daar een groepje jeugd zonder begeleiding. Met de vraag of ik die groep wilde leiden. Zo is het gekomen dat ik één dinsdagavond per maand met een groep jeugd in het Honnegat samenkwam.

Het is een leuke, actieve, dynamische groep. Toen ik begon was de jongste 11 en de oudste 16. Zeker in die leeftijdsgroep is dat een enorm verschil. Maar: omdat iedereen elkaar kent, moest dat wel lukken. En dat is gelukt. Ik heb geprobeerd om heel verschillende werkvormen te gebruiken. Nu eens door informatie over te brengen, dingen te vertellen over het geloof, dan weer door te discussiëren met stellingen. De lopende discussie was de meest favoriete werkvorm. Dan verspreidt de groep zich over de zaal. Links is eens, rechts is oneens, om vervolgens allerlei vragen aan elkaar te stellen. Wat vind jij eigenlijk? Waarom vind je dat? Een van de meest indrukwekkende avonden vond ik vorig jaar, toen wij het over de vluchtelingencrisis hadden. Dat los je niet op in een jeugdhonk in Vrouwenparochie, maar wat was het goed om allerlei verschillende kanten te benadrukken. Zo gebeurde het dat de ene jongere vond dat zoveel mogelijk vluchtelingen terug moesten worden gestuurd, terwijl een ander zei: je moet toch barmhartig zijn en delen? Dan gaat het er niet over wie gelijk heeft, maar om erover te debatteren. Zo leer je te ontdekken wat jij vindt van wat om er om je heen gebeurt.

De tijd is voorbij dat een dominee of een kerkenraad kan zeggen: zo moet je denken, of geloven. Ik vind het belangrijk dat jongeren zelf ook op zoek gaan naar antwoorden. Zo hebben we gesproken over Vader, Zoon, Geest, Kerk. Dat zijn meer klassieke thema's. Maar het ging ook over pesten, verliefdheid, waar liggen je grenzen?

Ik ben heel blij met deze groep. Ze is trouw: De groep bestaat uit ongeveer 8 jongeren en als iemand het vergat of niet kon, dan werd hij opgehaald of geappt: waar blijf je? Misschien vind ik dat nog wel het mooiste: dat ze elkaar scherp houden en betrokken. Vijf jongeren waren er klaar voor om belijdenis te doen en velen van u hebben dat meegemaakt.

Toch is het voor mij tijd om te stoppen. Desirée heeft een nieuwe (voltijds!) baan bij de Marine als Vlootpredikant en ik heb in Stiens ook een voltijds betrekking. Dat maakt dat dingen lastig te combineren zijn en ik wil niet graag dingen half doen. Toch heb ik er zelf ook veel van geleerd – het meeste nog van de eerlijkheid van de jongeren. Nu is het tijd om het stokje aan een ander over te dragen.

In Christus verbonden,

Ds. Jaap C. Overeem, Stiens